Czy można wyznać komuś miłość, tłukąc głową w drewnianą deskę? Czy da się krzyknąć tak głośno, żeby usłyszeli po drugiej stronie Oceanu Atlantyckiego? Jak wiele mówi o kimś jego kupa?Przyroda jest ze sobą w stałym kontakcie. Niekończący się potok komunikatów przepływa bezustannie pośród wszystkiego, co żyje. Jeśli dobrze się przyjrzysz, wsłuchasz, wczujesz w ten bezmiar informacji, świat zmieni się dla ciebie nie do poznania i na zawsze.Dziki poradnik gadania to książka nadziana soczystą wiedzą - pełna humoru i bez przynudzania.O autorce: Zoolożka, edukatorka, popularyzatorka nauki. Pasjami kolekcjonuje ciekawostki biologiczne, żyjąc w bezustannym zdumieniu nad niezwykłością świata przyrody. O wielonogich stworzeniach wszelkiej maści opowiada z niekłamanym zachwytem i entuzjazmem, który szybko udziela się czytelnikowi. Z zamiłowania edukuje przyrodniczo, zarówno dzieci, jak i dorosłych. Z lekkością i humorem oswaja tematy budzące wstręt i niepokój - pomaga pokochać mrówkę, zrozumieć świerszcza, a nawet zaakceptować pająka. Prowadzi profil na fb z ciekawostkami przyrodniczymi pod nazwą pani z pszyry.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Agnieszka Graclik pani z pszyry ; [ilustracje: Joanna Czarnecka].
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Dziki poradnik przetrwania : megaporcja wiedzy o zwierzętach i o tym, jak nie dać się zeżreć! "Megaporcja wiedzy o zwierzętach i o tym, jak nie dać się zeżreć! "
W naszym bezpiecznym, uporządkowanym życiu rzadko myślimy o nieszczęśnikach z drugiego końca łańcucha pokarmowego. A w przyrodzie nie ma zmiłuj - jeśli jesteś mały, musisz kombinować, inaczej cię zjedzą. Mnogość strategii, trików i chytrych forteli jest powalająca, a kreatywność zwierząt w wymyślaniu sposobów na przetrwanie - wprawia w osłupienie.
To NIE jest zwykły zbiór ciekawostek o zwierzętach. To opowieść o przebiegłych geniuszach, bezczelnych oszustach, a także o tych, którzy bronią się. klejem, kupą i włosami. Niektóre strategie - przywdzianie solidnej zbroi, zaopatrzenie się w groźną broń czy zatrudnienie agencji ochroniarskiej - od razu brzmią sensownie. Okazuje się jednak, że używanie własnej głowy zamiast drzwi do domu, udawanie czyjejś stopy, pupy czy języka albo namalowanie sobie oczu na plecach tak samo dobrze chroni przed drapieżnikami.
Na każdego wroga jest sposób, a pomysłowość natury nie ma granic - w myśl zasady, że jeśli coś jest głupie, ale działa, to wcale nie jest głupie.
